Aandacht

‘Aandacht gaat om de inspanning te willen doen, om te willen zien wat er werkelijk is.’ (MvH)

Aandacht is de bron van verbinding, overal waar mensen met mensen werken. Een bewustzijn van aandacht en met aandacht de dingen doen kan de intensiteit van samen leven en werken vergroten. Elk contact heeft een waarde. Het kan gaan om wat er gezegd of niet gezegd wordt, om wat er gevoeld of geraakt wordt, om de verrassing. Het lijkt zo gewoon om tot een contact van betekenis te komen, maar ook al hebben we de goede intentie, het is geen vanzelfsprekendheid dat het er komt. Wat belemmert en stimuleert ons nu eigenlijk om gehoor te geven aan die verbinding, aan het resoneren van aandacht?

Aandacht en organiseren
Het promotieonderzoek ‘Aandacht, bron van verbinding’ (2007) van Marianne van Hoorn (i.m.) en deelname aan de daaruit voorkomende denktank voor het boek ‘Aandacht in interactie’ van Margret van Paassen (2014) heeft mij geïnspireerd tot het doen van kleinschalig onderzoek in een kinderopvangorganisatie. Door middel van open interviews zocht ik samen de respondenten naar de essentie van aandacht en wat het uitvoeren van aandacht kan betekenen voor een duurzame bewustwording van het pedagogisch handelen die beklijfd vanuit geraaktheid. In het tijdschrift ‘Waardenwerk’ (nr 57 -Tijdschrift voor Humanistiek ) publiceerde ik het artikel Waardevol contact door vanzelfsprekendheid heen. Hierin doe ik verslag van dit onderzoek naar het bewustzijn van aandacht in het contact tussen ouder en pedagogisch medewerker in de kinderopvang. En ik reflecteer op de wijze waarop ik ten tijde van dat onderzoek aandacht had voor de ander en wat daarin mijn beperkingen waren en wat juist stimulerend werkte.

Aandachtig in mijn werk
Aandacht is voor mij een rode draad in mijn werkwijze. Ik creëer met een open houding een sfeer van herkenning, begrip en vertrouwen. Hierdoor voelen mensen binnen de wederzijdse afhankelijkheid de vrijheid om hun gedachten uit te spreken. Ik neem de rust om te luisteren, observeren, analyseren en weg te blijven van denken in gevestigde kaders, voordat ik actie onderneem. Op deze manier krijgen mensen de ruimte te laten zien wie ze zijn en wat hun bezig houdt. Wanneer mensen zich gehoord voelen, wordt een opening geboden voor waardevol contact, wederzijds begrip, een open dialoog en verbondenheid.